با ورود کامپیوترهای کوانتومی به عرصهی فناوری اطلاعات، انتظار میرود صنعت مالی و بهویژه معاملهگری الگوریتمی متحول شود. برخلاف رایانههای کلاسیک که بر بایت و بیت متکیاند، کامپیوترهای کوانتومی از کیوبیت بهره میبرند و میتوانند همزمان بر هزاران حالت مختلف محاسبه انجام دهند. این توانایی بالقوه، راه را برای الگوریتمهای کوانتومی هموار میکند که میتوانند مسائل پیچیده بازار را با سرعت و دقتی فراتر از الگوریتمهای مرسوم حل کنند.
کامپیوتر کوانتومی بر سه اصل فیزیکی خدشهناپذیر استوار است:
برهمنهی (Superposition): هر کیوبیت میتواند همزمان در حالتهای ۰ و ۱ قرار گیرد.
درهمتنیدگی (Entanglement): کیوبیتهای درهمتنیده، اطلاعات را بهطور همگام در خود انتقال میدهند.
تداخل (Interference): ساختار کوانتومی اجازه میدهد تنها نتایج مطلوب تقویت شوند و بقیه تضعیف گردند.
این ویژگیها امکان انجام «جستوجوی موازی» و «بهینهسازی کوانتومی» را فراهم میآورد که در کلاسیک با منابع عظیم زمانی و محاسباتی همراه است.
رویهی مارکویتز (Mean‑Variance Optimization) برای یافتن حد بهینه بازده–ریسک در رایانههای کلاسیک به حل معادلات بزرگ و ماتریس کوواریانس نیاز دارد. الگوریتمهای کوانتومی مانند QAOA (Quantum Approximate Optimization Algorithm) میتوانند این بهینهسازی را چندین مرتبه سریعتر انجام دهند و پورتفو را در واکنش به تغییرات بازار تقریباً بیدرنگ بازتعادل کنند.
مسائل قیمتگذاری مثل مدل بلک‑شولز در نسخههای چند بعدی یا راهحلهایی نظیر Monte Carlo Simulation برای داراییهای پرمحدودیت بسیار سنگین است. کوانتومیها با الگوریتمهایی مثل Amplitude Estimation قادرند دقت شبیهسازی را با کاهش نمایی تعداد شبیهسازیها بهبود بخشند.
ترکیب Quantum Machine Learning و دادهکاوی در حجمهای عظیم بازار به کمک مدلهای Variational Quantum Classifier یا Quantum Support Vector Machine امید میدهد که الگوهای پیچیده نوسانی را با دقت بالاتری نسبت به روشهای کلاسیک تشخیص دهیم.
محاسبه معیارهای ریسک نظیر Value at Risk و CVaR در پرتفویهای بزرگ به شبیهسازیهای سنگین نیاز دارد. کوانتومیها میتوانند با پیادهسازی Quantum Amplitude Estimation احتمال وقوع زیانهای بزرگ را دقیقتر برآورد کنند.
شتاب نمایی پردازش: الگوریتمهای کوانتومی برای برخی مسائل ترکیبی (NP‑Hard) میتوانند شکاف کلاسیک را پشت سر بگذارند.
واکنش بازار در لحظه: بهینهسازی سریع پورتفو و قیمتگذاری مشتقات در کسری از زمان جاری
دقت بالاتر: کاهش خطا در مدلهای پیشبینی و شبیهسازی مالی
کاهش هزینه: در درازمدت، مصرف انرژی در مقایسه با دیتاسنترهای عظیم کلاسیک کمتر خواهد شد.
نسبت خطا و پایداری کیوبیت: نویز و دکوهیَرنس (Decoherence) هنوز مانع اجرای پایدار الگوریتمهای بزرگ است.
سختافزار محدود: تعداد کیوبیتهای عملیاتی در حال حاضر چند ده واحد است و برای مدلهای مالی بزرگ کافی نیست.
پیچیدگی پیادهسازی: تبدیل معادلات مالی به مدارهای کوانتومی نیازمند تخصص در فیزیک و ریاضیات کوانتومی است.
یکپارچهسازی با کلاسیک: سیستمهای مالی باید ترکیبی از کوانتومی و کلاسیک را بپذیرند که چالشهای مهندسی نرمافزار بزرگ به دنبال دارد.
در افق ۵ تا ۱۰ ساله، انتظار میرود:
افزایش تعداد کیوبیتهای خطاپایین تا صدها و هزاران واحد
بلوغ فریمورکهای توسعه کوانتومی در حوزه مالی (مانند Qiskit Finance از IBM و PennyLane از Xanadu)
توسعهی Hybrid Quantum-Classical Algorithms که بخشهای سنگین را روی کوانتوم و بقیه را کلاسیک اجرا میکنند
ورود نخستین صندوقهای سرمایهگذاری کوانتومی به بازارهای جهانی و بورسهای کالایی
کامپیوترهای کوانتومی در حال ایجاد انقلابی بنیادین در نحوهی طراحی و اجرای الگوریتمهای معاملهگری هستند. با بهرهمندی از قدرت برهمنهی و درهمتنیدگی، الگوریتمهای QAOA، VQE و Quantum Machine Learning نوید شتاب نمایی و دقت بیسابقه در بهینهسازی پورتفو، قیمتگذاری مشتقات و پیشبینی بازار را میدهند. اگرچه هنوز در مراحل ابتدایی قرار داریم و چالشهای فنی فراواناند، اما آمادهسازی زیرساختها و توسعهی Hybrid Solutions امروز، سرمایهگذاری هوشمندانهای برای فردای صنعت مالی خواهد بود.