جواب کوتاه: نه، همیشه درست نیست.
وقتی بازار روند صعودی دارد و افت، استراحت همان روند است، خرید در افت میتواند خوب باشد.
وقتی بازار روند نزولی دارد یا دلیل افت بنیادی است، خرید در افت میتواند تبدیل به «گرفتن چاقوی در حال سقوط» شود.
کلید کار: فیلتر روند + قوانین ریسک + ورود مرحلهای.
یعنی بعد از کاهش قیمت (مثلاً ۵–۱۵٪) به امید برگشت میخریم. این روش به دو باور تکیه دارد:
بازگشت به میانگین در کوتاهمدت،
کیفیت دارایی/روند بلندتر حفظ شده است.
اگر هر کدام از این دو برقرار نباشد، ریسک بالا میرود.
روند بزرگ بالاست: قیمت هنوز بالای میانگین متحرک 200روزه و ساختار کفها/قلههای بالاتر حفظ شده.
افت کمعمق در ناحیهی حمایتی: نزدیک حمایت معتبر، خط روند، MA50/MA200 یا VWAP.
نشانههای خستگی فروش: کندل بازگشتی، کاهش شتاب نزول، حجم خرید روی حمایت.
بنیاد تغییری نکرده: خبر منفی مقطعی بوده (نه تغییر مدل کسبوکار/قانون).
نقدشوندگی کافی: نماد حجم معقول دارد؛ اسلیپیج/صف شدید نیست.
روند نزولی مشخص: قیمت زیر MA200 و قلهها/کفها پایینتر میشوند.
افت بهخاطر دلیل بنیادی جدی: کاهش سودآوری، بدهی سنگین، رگولاتوری منفی.
افتهای پیاپی بدون نشانهی برگشت: هر «افت» افتِ بعدی را دعوت میکند.
نقدشوندگی پایین/اسپرد باز: ممکن است گیر کنید و نتوانید سریع خارج شوید.
رویداد پرریسکِ نزدیک: قبل از اعلام سود یا تصمیم نرخ بهره، اگر استراتژی رویداد ندارید، ورود عجولانه منطقی نیست.
فیلتر روند: بالای MA200؟ (بله → امتیاز مثبت / نه → احتیاط یا صرفنظر)
فیلتر سطح: افت نزدیک حمایت معتبر است؟ (بله → بهتر)
فیلتر سیگنال برگشت: نشانهی توقف فروش/کندل بازگشتی/واکنش حجم دارید؟ (بدون سیگنال، ورود نکنید)
ریسک هر معامله ≤ ۱–۲٪ از کل سرمایه.
فرمول سایزبندی:
حجم=ریسک دلاری مجازفاصله تا حدضرر\text{حجم}=\frac{\text{ریسک دلاری مجاز}}{\text{فاصله تا حدضرر}}حدضرر ساختاری: کمی پایینتر از حمایت/کف قبلی یا حدود ۱.۵–۲×ATR.
بهجای یکباره، ۲–۳ پله نزدیک حمایتها وارد شوید.
اگر قیمت طبق انتظار عمل کرد، پلهی بعد؛ اگر نشانهها باطل شد، ادامه ندهید.
با رسیدن قیمت به ۱.۵–۲R بخشی از سود را قفل کنید و استاپِ باقیمانده را سربهسر کنید.
ادامهی سود را با MA20/ATR تعقیب کنید.
اگر حدضرر خورد، تمام پوزیشن را ببندید. افزودن روی زیان، افت کوچک را بزرگ میکند.
DCA (خرید زمانبندیشده): برای سرمایهگذاری بلندمدت روی دارایی باکیفیت، خرید ماهانه/هفتگی با مبلغ ثابت—فارغ از نوسان.
خرید در افت تاکتیکی: برای نوسانگیری/سوئینگ با قوانین روشنِ ورود/خروج.
اگر تازهکار هستید و دید بلندمدت دارید، DCA اغلب امنتر از شکار هر افت است.
سرمایه: ۲۰,۰۰۰ | ریسک هر معامله ۱٪ ⇒ ۲۰۰ دلار
سهمِ رو به رشد از 100 به 92 افت کرده؛ حمایت 90–92 و بالای MA200 است.
ورود پله ۱: 92 | حدضرر: 88 ⇒ فاصله 4 ⇒ حجم = 200/4 = 50 واحد
اگر به 90 رسید و نشانه برگشت دیدید: پله ۲ (حجم مشابه).
در 1.5R (مثلاً 98): ۵۰٪ ببندید + استاپ بقیه را 92 (سربهسر) کنید.
ادامه را با MA20/ATR تریل کنید. اگر 88 شکست، خروج کامل.
خرید صرفاً چون «ارزانتر شده»—بدون فیلتر روند/سیگنال.
نداشتن حدضرر یا جابهجایی حدضرر از روی امید.
رفتن سراغ نمادهای کمحجم/پرشایعه.
ورود قبل از رویدادهای پرریسک بدون برنامه.
همبستگی بالا: چند پوزیشن همجهت، همه «افت» میخرند → ریسک جمع میشود.
روند بزرگ هنوز صعودی است (بالای MA200)؟
نزدیک حمایت معتبر هستیم؟
سیگنال برگشت/کاهش فشار فروش دیده میشود؟
نسبت ریوارد/ریسک ≥ 1.5 و حدضرر مشخص است؟
سایز پوزیشن با فرمول و ریسک ≤ ۱–۲٪ محاسبه شد؟
برنامه پلهای + تریلینگ + برداشت سود دارید؟
رویداد پرریسک نزدیک نیست یا پوشش دارید؟
اگر اشتباه بود، کجا خارج میشوم (عدد مشخص)؟
آیا هر افتی فرصت است؟
خیر؛ در روند نزولی یا با مشکل بنیادی، افتها میتوانند ادامهدار شوند.
بهترین نشانه برای تشخیص برگشت چیست؟
ترکیبِ حمایت معتبر + کندل/الگوی برگشت + بهبود حجم/مومنتوم—نه یک نشانهی تنها.
برای بلندمدت چه کنم؟
اگر دارایی باکیفیت است، DCA + بازبالانس دورهای معمولاً از شکار افتها سادهتر و امنتر است.
«خرید در افت» گاهی عالی است، اما همیشه نه. اگر روند بزرگ صعودی است، افت در ناحیههای حمایتی و با سیگنال برگشت رخ میدهد، و شما قوانین ریسک (حدضرر، سایز کوچک، ورود پلهای) را رعایت کنید، میتواند منطقی باشد. در غیر این صورت، بهآسانی تبدیل به دام میشود.
اصل طلایی: اول بقا با ریسک کوچک، بعد شکار فرصت. اینگونه حتی اگر یک افت جواب ندهد، افتِ بعدی شما را به هدف میرساند—نه اینکه از بازی خارجتان کند.
سلب مسئولیت: آموزشی است و توصیهٔ سرمایهگذاری نیست. متناسب با هدف، افق زمانی و ریسکپذیری خود تصمیم بگیرید.