اگر چند سالی در بازار بوده باشی، حتماً این جملهها را شنیدهای:
«مسکن همیشه گران میشود.»
«طلا همیشه در بلندمدت میبرد.»
«بورس در بلندمدت همیشه رو به بالاست.»
«فلان دارایی رو بخر، هر وقت نگاه کنی شده بیشتر.»
این جملهها هم ترسناکاند، هم وسوسهبرانگیز.
ترسناک، چون حس میکنی اگر الان نخری، برای همیشه جا میمانی.
وسوسهبرانگیز، چون ایده «بدون فکر، فقط بخر و صبر کن» خیلی راحتتر از تحلیل و مدیریت ریسک است.
در این مقاله میخواهیم به این سؤال مستقیم بپردازیم:
چرا برخی داراییها «به نظر» میرسد همیشه رشد میکنند؟
آیا واقعاً چنین چیزی وجود دارد؟
و اگر بله/خیر، ما بهعنوان تریدر و سرمایهگذار در بورس، طلا، دلار، مسکن و رمزارز، چطور باید با این واقعیت/توهم برخورد کنیم؟
نگاه ما نه شعاری است، نه صرفاً تئوریک؛ با زاویه دید یک تریدر خرد که دنبال تصمیم عملی است جلو میرویم.
اول بگذاریم یک واقعیت تلخ ولی ضروری را روشن کنیم:
در دنیای واقعی، تقریباً هیچ داراییای وجود ندارد که:
در هر بازه زمانی
در هر نقطه ورود
و در هر شرایطی
«همیشه» برای همه رشد کرده باشد.
اما چرا این باور شکل گرفته که:
مسکن همیشه گران میشود
طلا همیشه بالا میرود
شاخص بورس همیشه در بلندمدت برمیگردد بالا
جوابش ترکیبی است از:
رفتار پول (تورم و کاهش ارزش پولهای فیات)
رشد اقتصاد و درآمدها در بلندمدت
کمیابی نسبی بعضی داراییها
و از همه مهمتر: «نحوه نگاه ما به نمودارها» و سوگیری ذهنیمان
پس به جای اینکه بحث را با یک «بله» یا «خیر» ببندیم، بهتر است ببینیم چه موتورهایی در پسِ این رشدهای ظاهراً دائمی وجود دارند.
چند نیروی کلیدی باعث میشوند قیمت خیلی از داراییها در بلندمدت رو به بالا باشند:
وقتی درباره «گرانی» حرف میزنیم، در واقع داریم دارایی را با واحد «پول» میسنجیم.
اگر خودِ پول دائماً در حال ضعیفتر شدن باشد، تقریباً همهچیز در ظاهر «گرانتر» میشود.
به زبان ساده:
اگر حجم پول در اقتصاد زیاد شود
و ارزش پول ملی در برابر کالاها و ارزهای خارجی افت کند
طبیعی است که:
قیمت مسکن
قیمت طلا
قیمت دلار
و حتی قیمت بسیاری از سهام
در واحد «ریال» یا «تومان» بالا و بالاتر برود.
این یعنی بخشی از این «رشد دائمی» اصلاً رشد دارایی نیست؛ بلکه «آب رفتن قدرت خرید پول» است.
در بلندمدت، اگر یک اقتصاد رشد کند:
تولید بیشتر میشود
درآمد اسمی و واقعی مردم بالا میرود
تقاضا برای کالا، خدمات و داراییهای سرمایهای (مثل مسکن، سهام، تجهیزات) افزایش مییابد
در نتیجه:
کارخانههایی که واقعاً تولید و فروش دارند، ارزشمندتر میشوند
زمین و املاک در مناطق پرتقاضا گران میشوند
برندهای قوی و کسبوکارهای موفق، سهم بزرگتری از اقتصاد میگیرند
این رشد واقعی است، نه فقط تورمی؛ و میتواند قیمت داراییهای مولد را در بلندمدت بالا ببرد.
چیزهایی که تولیدشان سخت است یا محدودند، در بلندمدت از تورم عمومی جلوتر میزنند.
مثالهای کلاسیک:
زمین مرغوب در مناطق خاص
منابع طبیعی کمیاب
برخی برندها و کسبوکارها با مزیت رقابتی قوی
وقتی چیزی کمیاب باشد و تقاضا برایش پایدار و رو به رشد، طبیعی است که قیمتش نسبت به بقیه سریعتر بالا برود.
داراییهایی که:
سود میدهند
آن سود دوباره سرمایهگذاری میشود
بهمرور تحت تأثیر «بهره مرکب» قرار میگیرند.
مثلاً:
شرکتی که هر سال سودش را برای توسعه خرج میکند
صندوقی که سودش را دوباره سرمایهگذاری میکند
در طول سالها میتواند ارزشش چند برابر شود، حتی اگر تورم را حذف کنیم.
این اثر در شاخصهای سهامی (که ترکیبی از چندین شرکت رشدکننده هستند) بهخوبی دیده میشود.
حالا بیاییم سراغ چند دسته دارایی که معمولاً در ذهن مردم با «رشد دائمی» گره خوردهاند.
خیلیها میگویند:
«بورس همیشه در بلندمدت میرود بالا.»
این جمله یک نکته درست و یک توهم بزرگ دارد.
نکته درست:
منظور از «بورس»، معمولاً «شاخص کل» یا «شاخصهای بزرگ» است
شاخصها طوری طراحی میشوند که شرکتهای خیلی ضعیف کمکم وزنشان کم شود یا حذف شوند
شرکتهای موفق و بزرگ، وزن بیشتری پیدا کنند
یعنی:
شاخص = سبدی که دائماً در حال «بهروز شدن» به سمت برندههاست
پس طبیعی است:
شاخص در بلندمدت اگر اقتصاد کامل فرو نپاشد، تمایل به رشد داشته باشد
اما توهم کجاست؟
این رشد شاخص، به این معنا نیست که «هر سهمی» در بورس همیشه رشد میکند
بسیاری از سهمها میآیند، میدرخشند، میسوزند و میروند
چیزی که در تاریخ میماند، برندهها هستند؛ بازندهها از نمودار حذف میشوند
پس:
شاخص ممکن است در بلندمدت رو به بالا باشد،
اما سبد یک سرمایهگذار که چند سهم اشتباه انتخاب کرده، میتواند سالها زیر آب بماند.
جملهی مشهور: «مسکن همیشه گران میشود.»
بیشتر کشورها (خصوصاً تورمیها) یک الگوی مشابه دارند:
قیمت اسمی زمین و مسکن در بلندمدت بالا میرود
دلیلش ترکیبی است از تورم، رشد شهرنشینی، محدود بودن زمین خوب، هزینه ساخت، و…
اما باز هم چند نکته ظریف وجود دارد:
«همیشه» به چه معناست؟ اگر نقطه ورودت در یک حباب شدید باشد، ممکن است چندین سال رشد واقعی نبینی.
«چقدر رشد»؟ بعضی مناطق رشد نجومی دارند، بعضی مناطق سالها راکد میمانند.
«در چه واحدی؟» در واحد پول ضعیف (مثلاً ریال)، شاید همهچیز رشد کرده باشد؛ اما اگر در واحد دلار یا طلای جهانی نگاه کنی، داستان فرق میکند.
در مجموع، زمین و مسکن در بسیاری از اقتصادها داراییهایی هستند که:
در بلندمدت با تورم حرکت میکنند یا جلو میزنند
اما در کوتاهمدت میتوانند سالها راکد یا حتی نزولی باشند
طلا و ارز (مثلاً دلار) هم برای خیلیها معادل «رشد دائمی» است.
علت اصلی:
وقتی پول ملی ارزشش را از دست میدهد
چیزی که نقش «ذخیره ارزش» دارد، در واحد پول ملی دائم گرانتر دیده میشود
پس:
طلا در واحد ریال، قطعاً نمودار بلندمدتش صعودی است
دلار در واحد ریال، تقریباً همیشه صعودی بهنظر میرسد
اما:
در واحد خودش (مثلاً طلا به دلار)، سالهای طولانی اصلاح و سقوط هم داشته است
در واحد قدرت خرید واقعی (چیزی که با آن میتوانی بخری)، رشدش خیلی خط صاف و بدون ریسک نیست
نتیجه:
طلا و ارز در اقتصادهای پرتورم، معمولاً «حافظ قدرت خرید» هستند؛
ولی حتی آنها هم در همه بازهها و همه نقاط ورود، «ماشین سود بدون ریسک» نیستند.
برخی شرکتها با:
مزیت رقابتی قوی
جایگاه انحصاری یا شبهانحصاری
برند قدرتمند
برای سالهای طولانی میتوانند:
درآمد و سود خود را رشد دهند
و قیمت سهامشان در بلندمدت رشد بسیار بالایی داشته باشد
اما اینها:
استثنا هستند، نه قاعده
پیدا کردنشان ساده نیست
و تضمینی ندارد که برتریشان برای همیشه حفظ شود
چند خطای ذهنی اصلی باعث میشود فکر کنیم برخی داراییها «همیشه» رشد میکنند:
ما معمولاً فقط برندهها را میبینیم:
شرکتهایی که رشد کردهاند
مناطق شهری که گران شدهاند
داراییهایی که چند سال اخیر قیمتشان بالا رفته
اما:
شرکتهای ورشکسته، پروژههای شکستخورده، داراییهای بیارزش را فراموش میکنیم
این یعنی:
داریم فقط داستان کسانی را میبینیم که زنده ماندهاند
و بعد از روی آن نتیجه میگیریم «ببین، همیشه رشد میکند!»
اگر از یک کف بزرگ نمودار را نگاه کنیم، رشد همیشه عظیم به نظر میرسد.
اگر از یک سقف تاریخی نگاه کنیم، ممکن است سالها زیان ببینیم.
خیلیها:
نمودار را از یک نقطه پایین انتخاب میکنند
تا نشان دهند فلان دارایی «همیشه» در حال رشد بوده
درحالیکه اگر از نقطه ورود واقعیشان نگاه کنی، تصویر متفاوت میشود.
بزرگترین دام این است که:
افزایش قیمت اسمی (مثلاً چند برابر شدن قیمت در تومان)
را برابر بگیریم با
افزایش «ثروت واقعی»
در حالی که:
اگر همهچیز (از خوراک تا مسکن و آموزش و درمان) گران شده
و دارایی تو فقط به همان نسبت بالا رفته
در واقع فقط قدرت خریدت را حفظ کردهای، نه اینکه ثروتمندتر شده باشی.
خیلیها به خاطر نادیده گرفتن تورم، فکر میکنند داراییشان «رشد دائمی» کرده، در حالی که فقط جلوی فقیرتر شدنشان را گرفته است.
وقتی داراییای را در واحد پول ضعیف میسنجیم، رشد عجیبی میبینیم.
اگر در واحد ارز قوی یا طلا یا سبد کالا اندازهگیری کنیم، ممکن است رشد واقعی بهمراتب کمتر باشد.
این جابهجایی واحد سنجش میتواند بخش زیادی از توهم «همیشه رشد میکند» را پنچر کند.
نه. مشکل این نیست که:
«هیچ داراییای در بلندمدت رشد نمیکند.»
مشکل این است که:
ما از «گرایش بلندمدت به رشد»
برداشت «رشد تضمینی برای من، در هر نقطه ورود و هر بازه زمانی» میکنیم
واقعیت این است:
بسیاری از داراییهای مولد (مثل شاخصهای سهام، برخی املاک، بعضی کسبوکارها)
در بازههای چنددهساله، همراه با تورم و رشد اقتصاد، رو به بالا حرکت میکنند.
اما این رشد:
خطی نیست
تضمینی نیست
و به نقطه ورود، نوع دارایی، ساختار اقتصاد و سیاستها وابسته است
باور درست میتواند این باشد:
«برخی داراییها، در بسیاری از اقتصادها، گرایش دارند در بلندمدت با تورم و رشد واقعی اقتصاد بالا بروند؛ اما این موضوع هیچوقت جای تحلیل، مدیریت ریسک و انتخاب نقطه ورود را نمیگیرد.»
پس با این همه حرف، ما بهعنوان تریدر و سرمایهگذار چه باید بکنیم؟
باید بفهمیم:
بعضی داراییها مثل طلا و ارز، بیشتر نقش «حفظ ارزش» دارند
بعضی داراییها مثل سهام کسبوکار رشدساز، پتانسیل ایجاد «ارزش افزوده واقعی» دارند
هیچکدام بهتنهایی خوب یا بد نیستند؛
مسئله این است که هر کدام را با انتظار اشتباه نخریم.
به جای:
«این دارایی همیشه رشد میکند.»
سؤال درست این است:
در چه سناریوهایی این دارایی احتمالاً خوب عمل میکند؟
در چه سناریوهایی تحت فشار قرار میگیرد؟
سبد من در مجموع در برابر سناریوهای مختلف چطور رفتار میکند؟
این نگاه تو را از «بت ساختن» از یک دارایی خاص نجات میدهد.
میتوانی:
یک تصویر بلندمدت از اقتصاد و داراییهای ترجیحیات (مثلاً سهم، مسکن، طلا) داشته باشی
اما اجرای ورود و خروج را با تحلیل تکنیکال، الگوریتم و مدیریت ریسک انجام دهی
یعنی:
نه آنقدر کوتاهمدتی که اسیر نویز شوی
نه آنقدر «بلندمدت کور» که بگویی «هرچه شد، شد؛ بازار همیشه بالا میرود»
بهطور مشخص، برای کسی که در بورس ایران، طلا، دلار، مسکن و کریپتو فعال است:
۱) درک کن بخش زیادی از رشد اسمی، تورمی است
وقتی میبینی مسکن، طلا یا شاخص در چند سال چند برابر شده، همیشه از خودت بپرس:
اگر تورم را درآورم، واقعاً چقدر رشد کرده است؟
۲) روی شاخص، نه فقط روی سهم، نگاه بلندمدت داشته باش
ممکن است شاخص در بلندمدت رشد کند، اما سهم تو به هر دلیلی جامانده باشد یا زمینگیر شده باشد.
پس انتخاب دارایی داخل گروه «رشدکنندهها» اهمیت حیاتی دارد.
۳) در اوج هیجان، از افسانه «همیشه رشد میکند» بترس
هر وقت دیدی همه بدون فکر میگویند:
«مسکن که همیشه میرود بالا»
«فلان کوین همیشه در بلندمدت بالا میرود»
این میتواند نشانه نزدیک شدن به فازهای حبابی باشد.
۴) از داراییهای نیمهامن برای حفظ ارزش استفاده کن، نه برای قمار روی رشد
طلا، ارز و بعضی داراییها، بیشتر مناسبند برای:
پوشش ریسک
حفظ قدرت خرید
نه برای رؤیای یکشبه پولدار شدن.
۵) به جای سؤال “چی همیشه رشد میکند؟”، بپرس “چه سبدی در شرایط مختلف زنده میماند؟”
سبدی که:
در تورم بالا له نشود
در رکود کامل نابود نشود
در رونق، پتانسیل رشد داشته باشد
این نگاه، تو را از «شکار یک دارایی جادویی» به سمت «ساختن یک سیستم پایدار» میبرد.
جمعبندی
چرا برخی داراییها همیشه رشد میکنند؟
جواب کوتاه:
هیچ داراییای برای همه، در همه زمانها و در هر نقطه ورود، «همیشه» رشد نمیکند.
اما:
تورم
رشد اقتصادی
کمیابی
و اثر بهره مرکب
باعث میشوند بعضی دستههای دارایی مثل شاخصهای سهام، مسکن در مناطق پرتقاضا، طلا و ارز، در بلندمدت گرایش به رشد قیمتی (مخصوصاً در واحد پول ملی) داشته باشند.
اشتباه جایی شروع میشود که:
رشد اسمی را با رشد واقعی اشتباه میگیریم
شاخص را بهجای تکسهم، ملاک قرار میدهیم
تورم و افت ارزش پول را نادیده میگیریم
و از همه بدتر، این گرایش بلندمدت را تبدیل میکنیم به یک «قانون آهنین» برای تصمیمهای بدون تحلیل.
یک سرمایهگذار و تریدر حرفهای:
این نیروهای بلندمدت را میشناسد
اما آنها را جایگزین تحلیل، مدیریت ریسک و استراتژی نمیکند
اگر از امروز، بهجای پرسیدن «کدام دارایی همیشه رشد میکند؟»، بپرسی:
«چطور سبدی بسازم که در چرخههای مختلف بازار دوام بیاورد و بهمرور رشد کند؟»